WEB COUNTER

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Flash back:Ο αετός της Ιθώμης, Κώστας Ν.Δαβίλλας

 Τριάντα  (1979-2009)  χρόνια από τότε
που έφυγε ο αετός της Ιθώμης Κώστας Ν.Δαβίλλας (+)
Ιστορική μνήμη
Ένας ήρωας αετός, από τα Πετράλωνα Ιθώμης,που έπεσε ηρωικά στο βωμό του καθήκοντος και της συνείδησης και γράφτηκε στο πάνθεον των ηρώων της Πολεμικής μας
Αεροπορίας.
Οι αετοί πεθαίνουν πετώντας

Ήταν 22 Ιανουαρίου 1979 και ώρα 13:30, μια μαύρη ημέρα για την Ιθώμη,τότε που ο ουρανός σκοτείνιασε και τρομάξαν τα πουλιά.
Ο Υποσμηναγός Κωνσταντίνος Δαβίλλας,την αποφράδα εκείνη
ημέρα, εκτελούσε ειδική διατεταγμένη πτήση οργάνων με ένα πολεμικό αεροσκάφος τύπου F-104,τα οποία έμειναν στην ιστορία σαν ιπτάμενα φέρετρα.Και ενώ πετούσε πάνω από την πόλη της Πάτρας, ξαφνικά το αεροπλάνο πήρε φωτιά!!!
Οι στιγμές είναι τραγικές και ο κίνδυνος, ενός στην κυριολεξία, ολέθρου για τους κατοίκους της πόλης,πάραπολύ μεγάλος.Ο χρόνος τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα και η σκέψη πρέπει να προηγηθεί της απόφασης, που είχε ήδη ληφθεί από τον ηρωικό πιλότο.
Προέχει η ζωή των ανύποπτων και ανυπεράσπιστων συνανθρώπων μου. Αυτή σίγουρα ήταν η σκέψη του,όπως αποδεικνύει η θυσία του.Με υπεράνθρωπες προσπάθειες και με τις εξαιρετικές ικανότητές του,προσπαθεί να οδηγήσει το αεροσκάφος εκτός κατοικημένης περιοχής και το καταφέρνει.Η αναμενόμενη μοιραία πτώση είναι πλέον γεγονός.
Το F-104 πέφτει φλεγόμενο στη θέση Προφήτης Ηλίας στα Μποζαίτικα Πατρών, και ο θάνατος του Κωνσταντίνου Δαβίλλα είναι τραγικός.Το παλικάρι αυτό ήταν μόλις 26 ετών,πάνω στον ανθό της ζωής του,που δεν δίστασε να την προσφέρει για να μην χαθούν άλλες ανθρώπινες ζωές.
F-104:Τα ιπτάμενα φέρετρα!!!

Το F-104 Starfighter ήταν το πρώτο μαχητικό αεροσκάφος που είχε τη δυνατότητα να ξεπερ-
άσει τα 2 Mach και το πρώτο που μπορούσε να φέρει εξοπλισμό με κατευθυνόμενους πυραύλους αέρος - εδάφους (AGM-12).
Ως αποστολή είχε την πυρηνική αποτροπή,την οποία διατήρησε έως την απόσυρσή του μετά λή-
ξη του Ψυχρού Πολέμου.Αποσύρθηκαν τελικά
όλα το έτος 1993 έχοντας στο παθητικό τους σε αρκετές αεροπορίες της Ατλαντικής Συμμαχίας(ΝΑΤΟ),ένα τραγικό και διαβόητο αριθμό θυμάτων και απωλειών σε ειρηνικές περιόδους.
Γιάννης Ερρίκου Λινάρδος


***
Σχόλια αναγνώστη μας.
Ο/Η ΣΠΥΡΑΓΓΕΛΟΣ είπε...
Ιανουαριος 1979-ΠΑΤΡΑ

Μια μαυρη μερα για την πολη των Πατρων και την Πολεμικη Αεροπορια γενικοτερα!
Αχ, τι μου θυμησατε αγαπητοι μου!

Κ.Δαβιλλας,ενας αετος που εχασε τα φτερα του στα 26 χρονια του.

Ημουν 13 χρονων τοτε παιδακι, το παθος μου για τα αεροπλανα και ειδικα για τα F-104, που πετουσαν καθημερινα πανω απο το σπιτι μου, τεραστιο και ασβεστο.
Καθε μερα ,ολη μερα την εβγαζα στην ταρατσα του σπιτιου μου κοιτωντας τα!
Ειμαι 43 χρονων τωρα, και ακομα θυμαμαι τον παταγο που ειχε κανει στην Πατρα τοτε η πτωση του αφους του αειμνηστου Δαβιλλα!
Περασε πολυ κοντα απο το σπιτι μου και χαθηκε στον οριζοντα. Που να φανταστω, τι μοιρα περιμενε το παληκαρι μας! Τα ασχημα μαντατα δεν αργησαν να φτασουν στα αφτια μου!
Ενας θειος μου,ο αδελφος του πατερα μου, καθοταν με κατι φιλους σε εναν καφενε στα Μποζαϊτικα Πατρων,λιγα μετρα πιο κατω απο το σημειο συντριβης! Ετρεξε απο τους πρωτους, αλλα ματαια, ηταν ηδη αργα για το ατυχο παληκαρι μας! Θυμαμαι, οταν μου ελεγε ο θειος μου τα γεγονοτα, οτι εκλαψα!!! Εκλαψα για εναν ανθρωπο τον οποιο δεν τον γνωρισα ποτε προσωπικα, αλλα ηταν σαν να τον ηξερα χρονια! Στα παιδικα μου ματια, ηταν ενας ΗΡΩΑΣ που επεσε στον βωμο του καθηκοντος, προστατευοντας εμας τους υπολοιπους.
Σκεφτητε τι θα γινοταν αν επεφτε μεσα στην πολη!
Για ενα διαστημα, ειχα φυλαγμενο σπιτι μου, ενα μικρο κομματι απο το αφος του αειμνιστου Κωστα,το φυλαγα πως και πως, αλλα καποια μερα το βρηκε η μανα μου και χωρις να ξερει την αξια που ειχε για μενα το πεταξε!
Ακομα και σημερα δεν μπορω να ξεχασω τον Κωστα. Στα φωτογραφικα αρχεια μου, υπαρχει μια και μοναδικη φωτο του Κωστα, την οποια την εχω παρει απο εναν φιλο του. Την φυλαω ως ενθυμιο, να μου θυμιζει την θυσια αυτου του Ελληνα.
Εν ετη 2008, πηγα με τα φιλαρακια μου στον τοπο του δυστυχηματος μετα απο παρα πολλα χρονια, κι εδω θα γραψω το παραπονο μου, ΔΕΝ υπηρχε κατι που να λεει στον επισκεπτη, τι ειχε γινει σε αυτο το σημειο πριν 30 χρονια. Δεν υπηρχε εστω ενα εικονοσταση ρε αδελφε μου για την ψυχη που πεταξε μακρια!
Θα τολμησω να πω, οτι εχουμε σκεφτει με την παρεα μου, να μαζεψουμε λεφτα και να φτιαξουμε εμεις ενα, να το τοποθετησουμε εκει!
Κωστα, εκει ψηλα που βρισκεσαι, να ξερεις, οτι περα απο τους δικους σου ανθρωπους, υπαρχουν και αλλοι που σε σκεφτονται και που γι'αυτους εισαι ο ΗΡΩΑΣ των παιδικων τους χρονων.
Σας ευχαριστω που διαβασατε μια καταθεση ψυχης.

ΣΠΥΡΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΤΣΗΣ
Σχόλια αναγνωστών μας
1)Ο ΣΠΥΡΑΓΓΕΛΟΣ είπε...
Ιανουαριος 1979-ΠΑΤΡΑ

Μια μαυρη μερα για την πολη των Πατρων και την Πολεμικη Αεροπορια γενικοτερα!
Αχ, τι μου θυμησατε αγαπητοι μου!

Κ.Δαβιλλας,ενας αετος που εχασε τα φτερα του στα 26 χρονια του.

Ημουν 13 χρονων τοτε παιδακι, το παθος μου για τα αεροπλανα και ειδικα για τα F-104, που πετουσαν καθημερινα πανω απο το σπιτι μου, τεραστιο και ασβεστο.
Καθε μερα ,ολη μερα την εβγαζα στην ταρατσα του σπιτιου μου κοιτωντας τα!
Ειμαι 43 χρονων τωρα, και ακομα θυμαμαι τον παταγο που ειχε κανει στην Πατρα τοτε η πτωση του αφους του αειμνηστου Δαβιλλα!
Περασε πολυ κοντα απο το σπιτι μου και χαθηκε στον οριζοντα. Που να φανταστω, τι μοιρα περιμενε το παληκαρι μας! Τα ασχημα μαντατα δεν αργησαν να φτασουν στα αφτια μου!
Ενας θειος μου,ο αδελφος του πατερα μου, καθοταν με κατι φιλους σε εναν καφενε στα Μποζαϊτικα Πατρων,λιγα μετρα πιο κατω απο το σημειο συντριβης! Ετρεξε απο τους πρωτους, αλλα ματαια, ηταν ηδη αργα για το ατυχο παληκαρι μας! Θυμαμαι, οταν μου ελεγε ο θειος μου τα γεγονοτα, οτι εκλαψα!!! Εκλαψα για εναν ανθρωπο τον οποιο δεν τον γνωρισα ποτε προσωπικα, αλλα ηταν σαν να τον ηξερα χρονια! Στα παιδικα μου ματια, ηταν ενας ΗΡΩΑΣ που επεσε στον βωμο του καθηκοντος, προστατευοντας εμας τους υπολοιπους.
Σκεφτητε τι θα γινοταν αν επεφτε μεσα στην πολη!
Για ενα διαστημα, ειχα φυλαγμενο σπιτι μου, ενα μικρο κομματι απο το αφος του αειμνιστου Κωστα,το φυλαγα πως και πως, αλλα καποια μερα το βρηκε η μανα μου και χωρις να ξερει την αξια που ειχε για μενα το πεταξε!
Ακομα και σημερα δεν μπορω να ξεχασω τον Κωστα. Στα φωτογραφικα αρχεια μου, υπαρχει μια και μοναδικη φωτο του Κωστα, την οποια την εχω παρει απο εναν φιλο του. Την φυλαω ως ενθυμιο, να μου θυμιζει την θυσια αυτου του Ελληνα.
Εν ετη 2008, πηγα με τα φιλαρακια μου στον τοπο του δυστυχηματος μετα απο παρα πολλα χρονια, κι εδω θα γραψω το παραπονο μου, ΔΕΝ υπηρχε κατι που να λεει στον επισκεπτη, τι ειχε γινει σε αυτο το σημειο πριν 30 χρονια. Δεν υπηρχε εστω ενα εικονοσταση ρε αδελφε μου για την ψυχη που πεταξε μακρια!
Θα τολμησω να πω, οτι εχουμε σκεφτει με την παρεα μου, να μαζεψουμε λεφτα και να φτιαξουμε εμεις ενα, να το τοποθετησουμε εκει!
Κωστα, εκει ψηλα που βρισκεσαι, να ξερεις, οτι περα απο τους δικους σου ανθρωπους, υπαρχουν και αλλοι που σε σκεφτονται και που γι'αυτους εισαι ο ΗΡΩΑΣ των παιδικων τους χρονων.
Σας ευχαριστω που διαβασατε μια καταθεση ψυχης.
ΣΠΥΡΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΤΣΗΣ
***********************************************
2)Ο ΣΠΥΡΑΓΓΕΛΟΣ είπε...
Αγαπητέ κύριε Λινάρδε.Ευχαριστώ για την άμμεση ανταποκρισή σας, και όπως διαπίστωσα το σχόλιό μου έχει ήδη αναρτηθεί.Χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι σαν εσάς,που τιμούν τους νεκρούς και τις παραδόσεις μας.Ο Δαβίλλας για μένα όπως θα καταλάβατε απο το σχόλιό μου, ήταν και είναι ο παιδικός μου Ήρωας, γιατί το πάθος που είχα και έχω για την ΠΑ μας, δέν αφορά μόνον τα α/φη, αλλά και τους ανθρώπους που τα πετούν.Ήδη έχω στείλει το λίνκ σε φίλους που μοιραζόμαστε τα ίδια κοινά, και που κάποιοι απο αυτούς έζησαν αυτό το άτυχο γεγονός το 1979!Ευχαριστώ και πάλι προκαταβολικά.
Με τιμή Σπυράγγελος Λ. Πάτσης (Εμπορικό Ναυτικό)

1 σχόλιο:

ΣΠΥΡΑΓΓΕΛΟΣ είπε...

Ιανουαριος 1979-ΠΑΤΡΑ

Μια μαυρη μερα για την πολη των Πατρων και την Πολεμικη Αεροπορια γενικοτερα!
Αχ, τι μου θυμησατε αγαπητοι μου!

Κ.Δαβιλλας,ενας αετος που εχασε τα φτερα του στα 26 χρονια του.

Ημουν 13 χρονων τοτε παιδακι, το παθος μου για τα αεροπλανα και ειδικα για τα F-104, που πετουσαν καθημερινα πανω απο το σπιτι μου, τεραστιο και ασβεστο.
Καθε μερα ,ολη μερα την εβγαζα στην ταρατσα του σπιτιου μου κοιτωντας τα!
Ειμαι 43 χρονων τωρα, και ακομα θυμαμαι τον παταγο που ειχε κανει στην Πατρα τοτε η πτωση του αφους του αειμνηστου Δαβιλλα!
Περασε πολυ κοντα απο το σπιτι μου και χαθηκε στον οριζοντα. Που να φανταστω, τι μοιρα περιμενε το παληκαρι μας! Τα ασχημα μαντατα δεν αργησαν να φτασουν στα αφτια μου!
Ενας θειος μου,ο αδελφος του πατερα μου, καθοταν με κατι φιλους σε εναν καφενε στα Μποζαϊτικα Πατρων,λιγα μετρα πιο κατω απο το σημειο συντριβης! Ετρεξε απο τους πρωτους, αλλα ματαια, ηταν ηδη αργα για το ατυχο παληκαρι μας! Θυμαμαι, οταν μου ελεγε ο θειος μου τα γεγονοτα, οτι εκλαψα!!! Εκλαψα για εναν ανθρωπο τον οποιο δεν τον γνωρισα ποτε προσωπικα, αλλα ηταν σαν να τον ηξερα χρονια! Στα παιδικα μου ματια, ηταν ενας ΗΡΩΑΣ που επεσε στον βωμο του καθηκοντος, προστατευοντας εμας τους υπολοιπους.
Σκεφτητε τι θα γινοταν αν επεφτε μεσα στην πολη!
Για ενα διαστημα, ειχα φυλαγμενο σπιτι μου, ενα μικρο κομματι απο το αφος του αειμνιστου Κωστα,το φυλαγα πως και πως, αλλα καποια μερα το βρηκε η μανα μου και χωρις να ξερει την αξια που ειχε για μενα το πεταξε!
Ακομα και σημερα δεν μπορω να ξεχασω τον Κωστα. Στα φωτογραφικα αρχεια μου, υπαρχει μια και μοναδικη φωτο του Κωστα, την οποια την εχω παρει απο εναν φιλο του. Την φυλαω ως ενθυμιο, να μου θυμιζει την θυσια αυτου του Ελληνα.
Εν ετη 2008, πηγα με τα φιλαρακια μου στον τοπο του δυστυχηματος μετα απο παρα πολλα χρονια, κι εδω θα γραψω το παραπονο μου, ΔΕΝ υπηρχε κατι που να λεει στον επισκεπτη, τι ειχε γινει σε αυτο το σημειο πριν 30 χρονια. Δεν υπηρχε εστω ενα εικονοσταση ρε αδελφε μου για την ψυχη που πεταξε μακρια!
Θα τολμησω να πω, οτι εχουμε σκεφτει με την παρεα μου, να μαζεψουμε λεφτα και να φτιαξουμε εμεις ενα, να το τοποθετησουμε εκει!
Κωστα, εκει ψηλα που βρισκεσαι, να ξερεις, οτι περα απο τους δικους σου ανθρωπους, υπαρχουν και αλλοι που σε σκεφτονται και που γι'αυτους εισαι ο ΗΡΩΑΣ των παιδικων τους χρονων.
Σας ευχαριστω που διαβασατε μια καταθεση ψυχης.

ΣΠΥΡΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΤΣΗΣ