H ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΟΣ NEOY ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ

Γράφει o:

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ν. ΔΑΒΙΛΛΑΣ

ΑΠΟΣΤΡΑΤΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΜΕΙΖΩΝΟΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΙΘΩΜΗΣ - ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ : 6972448312

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως από την μεταπολίτευση και εντεύθεν, η πατρίδα μας άρχισε να λεηλατείται μεταφορικά και κυριολεκτικά σε όλα τα επίπεδα.Στην οικονομία,

την παιδεία,τον πολιτισμό, την ιστορία, την θρησκεία.Αποτέλεσμα αυτής της λεηλασίαςείναι το σημερινό μας κατάντημα, να γίνουμε δηλαδή η χλεύη και ο περίγελος της οικουμένης. Δώσαμε το δικαίωμα στο βάρβαρο έθνος των Γερμανών, την ιστορική ντροπή της Ευρώπης, που πλημμύρισαν την χώρα μας με αίμα και την γέμισαν με ερείπια,όπως και τις περισσότερες Ευρωπαικές χώρες, να μας λοιδορούν και να μας υβρίζουν.Άραγε τι φταίει;Και ποιος ή ποιοι έχουν την ευθύνη που φθάσαμε έως εδώ; Απάντηση:Φταίμε όλοι μας και αναλογικά ο καθ-ένας μας,έχουμε ευθύνη γι΄αυτό μας το χάλι, που καταγράφει την απόλυτη πολιτιστική και εθνική μας παρακμή, γιατί τελικά περί αυτού πρόκειται έστω και αν δεν θέλουμε ακόμα να το παραδεχτούμε. Συνεπώς δεν ωφελεί πλέον να στρουθοκαμηλίζουμε,αλλά να δούμε την αλή-θεια κατάματα και να την αντιμετωπίσουμε.

Ας αρχίσουμε λοιπόν με αυτούς που έχουν την κυρίαρχη ευθύνη για την σημερινή κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα και που δεν είναι άλλοι από τους πολιτικούς μας. Οι κύριοι αυτοί αφού ανέλαβαν την διακυβέρνηση της χώρας από την χούντα, για την παρουσία της οποίας δεν είναι άμοιροι ευθυνών, (όρα αποστασίες, παλατοκρατίες, φαυλοκρατίες κ.λ.π.) αντί να δομήσουν μια αληθινή Δημοκρατία, που σημεία αναφοράς, θα είχε την ελευθερία, την αξιοκρατία,την ηθική και την Αγάπη για την Πατρίδα, την αλήθεια και το δίκαιο, έφτιαξαν ένα άκρως κομματικό κράτος. Με εργαλείο λοιπόν τα κόμματά τους και συμμάχους τις διάφορες καιροσκοπικές ηγεσίες διαφόρων συντεχνιών (Συνδικαλιστάδες πάσης φύσεως) άρχισαν να διαχωρίζουν τους Έλληνες σε δεξιούς,αριστερούς,πράσινους,κόκκινους,μπλέ,σε δημοκρατικούς και μη δημοκρατικούς.Έτσι κατόρθωσαν να επιτύχουν τη διάσπαση της κοινωνικής συνοχής, την ακύρωση της συνολικής συμμετοχής της κοινωνίας, στον κοινό σκοπό και στόχο, που θα έπρεπε να είναι η κοινή προσπάθεια όλων μας, για την πρόοδο της χώρας σε όλα τα επίπεδα με βάση το ιστορικό μας παρελθόν, αλλά και σύμφωνα με τις δυνατότητες που σαν λαός έχουμε. Η κομματοποίηση των πάντων τους έδωσε την δυνατότητα να ευνουχίσουν την σωστή κρίση του λαού, να του αποδομήσουν σιγά-σιγά τις ηθικές άμυνες, να του ακυρώσουν την συλλογική συνείδηση κοινωνικής ευθύνης και δράσης, διαμορφώνο-ντάς του εγωκεντρικό χαρακτήρα, με κυρίαρχη προσλαμβάνουσα το εγώ και το δικό του και όχι του συνόλου, αλλά και νοοτροπία καιροσκόπου.Αφού πέτυχαν αυτό, άρχισαν να λεηλατούν ανενόχλητοι μετά των υμετέρων τους τον παραγόμενο πλούτο του ελληνικού λαού.Παράλληλα δε για να διασφαλίσουν τους εαυτούς τους από το ενδεχόμενο να δώσουν κάποτε λόγο στην δικαιοσύνη για το κανιβαλισμό του εθνικού πλούτου, κράτησαν το κατάπτυστο νόμο περί ευθύνης υπουργών, που κληρονόμησαν από την χούντα και προχώρησαν ακόμα παραπέρα. Άλλαξαν το νόμο που δίκαζε και τιμωρούσε κακουργηματικά όσους διέπρατταν το αδίκημα της απιστίας, της υπεξαίρεσης κατά την υπηρεσία, με άλλα λόγια τις αρπακτές εν γένει και το έκαναν απλό πλημμέλημα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα βοηθούντος και της βουλευτικής τους ασυλίας (άλλη ντροπή κι αυτή) να επιτυγχάνουν ουσιαστικά το ακαταδίωκτο μέσο παραγραφής.Κατά τ΄άλλα αυτοί οι κύριοι αγαπούν και υπηρετούν την πατρίδα αγωνιζόμενοι για το καλό της. «Ε! ρε βρεγμένη σανίδα που τους χρειάζεται…» όπως λέει και ο λαός.Όμως και ο λαός δεν είναι άμοιρος ευθυνών, έχει τεράστια ευθύνη για την κατάσταση και το αδιέξοδο που έχει περιέλθει η χώρα μας. Η ευθύνη του συνίσταται στο ότι αυτός τους επέτρεψε να επιτύχουν όλα τα παραπάνω με την ανοχή του, γιατί ενώ από τη μία τους λοιδορεί, τους αποκαλεί ψεύτες, κλέπτες, απατεώνες, ξενόδουλους και τους στολίζει, με ένα σωρό άλλα κοσμητικά επίθετα, όταν έλθει η ώρα να τους ακυρώσει και να τους στείλει στα τσακίδια, τρέχει πίσω τους και τους επικυρώνει με την ψήφο του.
Συνεπώς ήλθε η στιγμή που πρέπει να αναλάβει την δική του ευθύνη και να αγωνισθεί πλέον για τη σωτηρία της πατρίδας. Η ευθύνη αυτή εκφράζεται και υλοποιείται με την πλήρη και άμεση αποκομματοποίησή του, ώστε να μπορεί να κρίνει ελεύθερα και αξιοκρατικά, χωρίς κομματικά γυαλιά, σε ποιους θα δώσει την εντολή να κυβερνήσουν τον τόπο και να διαχειρισθούν την λύση των προβλημάτων του, έχοντας τους παράλληλα υπό διαρκή έλεγχο και εποπτεία, προκειμένου να είναι έτοιμος να αντιδράσει σε κάθε παρασπονδία τους. Να βάλει τέρμα στην οικογενειοκρατία, στα τζάκια και τον πολιτικό νεποτισμό εν γένει, στηρίζοντας τους ηθικούς και τους ικανούς, με άλλα λόγια τους αρίστους, που σίγουρα υπάρχουν στην Ελληνική κοινωνία, να αναδειχθούν ώστε να κυβερνήσουν τον τόπο. Να στείλει στο σπίτι τους τα πολιτικοποιημένα και ανήθικα συνδικαλιστικά κηφηναριά, αναδεικνύοντας ηθικούς, άξιους και ικανούς ανθρώπους, να ηγηθούν του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε να το εξυγιάνουν και να το θέσουν στην υπηρεσία της κοινωνιας.
Άλλωστε αυτός είναι και ο σκοπός της ύπαρξής του και όχι να το χρησιμοποιούν σαν εφαλτήριο διαπλοκής με την πολιτική και οικονομική εξουσία με απώτερο σκοπό την προσωπική τους ωφέλεια κι ανάδειξη, όπως μέχρι τώρα συμβαίνει. Το πόσο αλήθεια είναι αυτό που λέω ή όχι, φθάνει κάποιος να δει πόσα κυρίως πρωτοκλασάτα στελέχη του συνδικαλιστικού κινήματος έγιναν βουλευτές και υπουργοί, ιδίως στα δύο μεγάλα κόμματα.
Τέλος πρέπει πάση δυνάμει να απαιτήσει όπως αποκαλυφθούν και λογοδοτήσουν στην δικαιοσύνη, όλοι οι κλέφτες και απατεώνες που καταλήστεψαν τον εθνικό μας πλούτο, όσο ψηλά και εάν βρίσκονται και όποιοι να είναι αυτοί.Η δε δικαιοσύνη η οποία είναι ο θεματοφύλακας και εγγυητής της ισοπολιτείας, της ισονομίας και της δημοκρατικής νομιμότητας, θα πρέπει επιτέλους αυτή τη φορά να σταθεί στο ύψος της. Να αναλάβει την ευθύνη που και αυτή έχει για την σημερινή κατάσταση που έχουμε περιέλθει, επειδή δεν λειτούργησε πάντα αυτόνομα, αδέκαστα και ανεπηρέαστη ως όφειλε, από πολιτικές παρεμβάσεις. Ήλθε λοιπόν η ώρα να βάλει το μαχαίρι της νέμεσης βαθιά ως το κόκκαλο, καθαρίζοντας το απόστημα της ηθικής σήψης και στέλνοντας φυλακή τους επίορκους και τους κλέπτες, αναγκάζοντάς τους να επιστρέψουν τα κλεμμένα.Με αφορμή τα παραπάνω και με όλα όσα συμβαίνουν εδώ και χρόνια στη πατρίδα μας, επιβάλλεται όσοι Έλληνες αγαπάμε ακόμα την Ελλάδα μας και θεωρούμε τους εαυτούς μας πατριώτες, να αντιδράσουμε και να αντισταθούμε εδώ και τώρα. Η αντίδραση – αντίσταση ξεκινάει με το να σηκωθούμε από τη ραστώνη του καναπέ, να βγούμε από το άγχος των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε σαν κοινωνία και κυρίως από την αιθαλομίχλη του ψυχοδιανοητικού εκπορνευτηρίου που λέγεται ελληνική τηλεόραση, της οποίας ο τρόπος λειτουργίας ακυρώνει την νοημοσύνη μας, τον πολιτισμό μας, την ιστορία μας, εκμαυλίζει και αποδομεί ψυχοδιανοητικά και ηθικά τα παιδιά μας.Όταν κάνουμε αυτό τινάζοντας μακριά μας την σκόνη της τωρινής μας μιζέριας και σηκώνοντας ψηλά το κεφάλι, να εργασθούμε με ορμή και πάθος για την ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ, ώστε να την καταστήσουμε και πάλι υπερήφανη και δυνατή, αντάξια της ενδόξου ιστορικής της διαδρομής.Με άλλα λόγια έχουμε ανάγκη και πρέπει να βάλουμε σε λειτουργία έναν καινούργιο πατριωτισμό, που θα ξυπνήσει μέσα μας τις εν υπνώσει ή σε λανθάνουσα κατάσταση, ευρισκόμενες δυνάμεις, που σαν λαός και φυλή έχουμε, προκειμένου να βγούμε από το σημερινό μας τέλμα.Σημείο αναφοράς αυτού του πατριωτισμού θα πρέπει να είναι η αυτοθυσιαστική και ανιδιοτελής Αγάπη μας για την Πατρίδα, η οποία θα περιέχει και την λατρεία μας για την αλήθεια και το δίκαιο, που υπερβαίνει τα σύνορά της και αγκαλιάζει όλο τον κόσμο. Άλλωστε αυτό ήταν πάντα το βαθύτερο νόημα και πολιτιστικό μήνυμα του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού, απόλυτα οικουμενικού και ανθρωποκεντρικού, στοιχεία που τον καθιέρωσαν ως την αριστοκρατία του πνεύματος και του πολιτισμού παγκοσμίως.Σε αυτό το κίνημα θα το έλεγα, του νέου πατριωτισμού, θα πρέπει να συστρατευθούν όλες οι υγιείς δυνάμεις του έθνους και κυρίως να προστρέξουν να ενταχθούν όσοι πολιτικοί παραμένουν εκτός διαπλοκής, αληθινοί υπηρέτες της κοινωνίας και της πατρίδας, που σίγουρα υπάρχουν και τέτοιοι σε όλα τα κόμματα. Αυτοί λοιπόν υποχρεούνται να εγκαταλείψουν την ανοχή και την ένοχη σιωπή που έχουν επιδείξει απέναντι στους επίορκους διαπλεκόμενους μιζαδόρους, κλέπτες συναδέλφους τους, να τους αποκαλύψουν και να τους οδηγήσουν στην δικαιοσύνη, γιατί κακά τα ψέματα όλοι τους γνωρίζουν ποια είναι αυτά τα ρετάλια. Εάν το κάνουν αυτό, θα μπορέσουν έτσι να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας και θα αποκαταστήσουν την χαμένη τιμή του πολιτικού κόσμου, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα θεωρηθούν συνένοχοι και μάλιστα πρέπει να σπεύσουν γιατί έχουν ήδη αργήσει.Κοντά σε αυτούς θα πρέπει να σπεύσει και η ακαδημαική κοινότητα, η οποία δυστυχώς μέσα σε αυτόν τον χαλασμό, την εξαχρίωση και ισοπέδωμα των πάντων παραμένει συνεχώς απούσα και εν πολλοίς διαπλεκόμενη με τα πολιτικά κόμματα, χωρίς παρεμβατικό λόγο και ρόλο, εκτός ολίγων φωτεινών εξαιρέσεων. Η τεράστια ευθύνη της συνίσταται στο ότι επέτρεψε στα πολιτικά κόμματα να κομματοποιήσουν την παιδεία και δή στα Α.Ε.Ι, μάλιστα θα έλεγα πως μεγάλη μερίδα της συνεργάσθηκε για να γίνει αυτό το κακό. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να παραχθεί μια γενιά αμαθών ή ημιμαθών οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί να βρίσκονται σε κατάσταση μόνιμης απειθαρχίας, αμφισβήτησης και ασέβειας, με εγωκεντρική αντίληψη και στάση ζωής, με ότι αυτό συνεπάγεται για την μελλοντική προοπτική μιας κοινωνίας.Όμως για να μη θεωρηθούν αυτά που γράφω υπερβολικά και εκτός πραγματικότητας, φθάνει να ρίξει κάποιος μια ματιά στους πίνακες διεθνούς αξιολόγησης των πανεπιστημίων μας και τότε θα δει τα περισσότερα να φιγουράρουν στις τελευταίες θέσεις, κάτω και από χώρες της υποσαχάριας Αφρικής.Άρα ήλθε η ώρα να καταλάβουν και οι νέοι μας πως υπάρχουν όρια στις αντιδράσεις και συμπεριφορές όλων μας και να αποκτήσουν συναίσθηση ευθύνης και χρέους. Συνεπώς Ελευθερία και Δημοκρατία ΝΑΙ, ασυδοσία όχι, γιατί σε καμία περίπτωση δεν έχουν το δικαίωμα να δέρνουν τους καθηγητές τους ή να τους κτίζουν στα γραφεία τους, όσο δίκαιο και να έχουν βλέποντας τα χάλια του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Βεβαίως κύριοι ακαδημαικοί αυτό θα έλεγα ότι ανήκει κατά κύριο λόγο στην δική σας ευθύνη να το διδάξετε στα παιδιά μας και ο καλύτερος τρόπος για να το κατανοήσουν και να το εστερνησθούν είναι να τους δώσετε όραμα που δυστυχώς σήμερα δεν έχουν.Φυσικά όραμα δεν πρόκειται να τους δώσετε με τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα, αλλά με το έμπρακτο παράδειγμα, με τη συνολική στάση ζωή σας και δυστυχώς σε αυτό είναι αλήθεια πως έχετε έλλειμα. Φθάνει να θυμηθεί κάποιος τις ημέρες και τα έργα του καθηγητικού κατεστημένου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο που έλαβαν χώρα πρίν κάποια χρόνια για να συμφωνήσει μαζί μου.Σε μια στιγμή που η πατρίδα μας βρίσκεται σε απόλυτη πορεία παρακμής και υποδούλωσης, με την στρατευμένη στα ξένα κέντρα εξουσίας ντόπια θολοκουλτούρα, να εργάζεται εργολαβικά για την αποδόμηση και εξαφάνιση του Ελληνοχριστιανικού μας πολιτισμού και του ανθρωποκεντρικού μυνήματος που διαχρονικά αυτός εκφράζει, δεν μπορεί η εκκλησία της Ελλάδας να σωπαίνει και να είναι απούσα από όλα αυτά.Η παρέμβασή της οφείλει και πρέπει να είναι άμεση και δυναμική ξεκινώντας από τα του οίκου της. Κάθαρση εδώ και τώρα από τους αναξίους να την διακονούν σε όλες τις βαθμίδες. Ανάδειξη και υπεράσπιση με στάση ζωής, δηλαδή με το έμπρακτο παράδειγμα των εκπροσώπων της, των άυλων και υπερβατικών αληθειών, αξιών και πιστεύω που αυτή εκφράζει. Αλήθειες και αξίες που ανυψώνουν τον άνθρωπο πάνω και πέρα από τον μίζερο και αδιέξοδο μικρόκοσμο του εγώ και του δικού του. Μια ανύψωση που τον βάζει σε αληθινό διάλογο με τον εαυτό του, το σκοπό της ύπαρξής του, τα όρια της ελευθερίας του και τις οντολογικές και κοινωνικές του υποχρεώσεις, ώστε μέσα από αυτή την διαλεκτικότητα να αποκτήσει αυτοπροσδιορισμό και εσωτερική ειρήνη, γενόμενος δημιουργικός και χρήσιμος για την εθνική του αλλά και για την παγκόσμια κοινωνία.Μακαριότατε έχετε δείξει έως τώρα πως είσθε κάτοχος της μεγαλύτερης και δυσκολότερης σε κατάκτηση αρετής, της ταπεινοφροσύνης που αναδεικνύει ταυτόχρονα και την πνευματική σας ανέλιξη. Όμως επιτρέψτε στην ταπεινότητά μου να σας επισημάνω πως χρειάζεται και να δράσετε.
Να δράσετε εδώ και τώρα για την υπεράσπιση της πατρίδας και όσων την συναποτελούν και την προσδιορίζουν, η οποία δυστυχώς βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο. Και το ζητώ αυτό γιατί η εκκλησία υπήρξε ιστορικά θεματοφύλακας και προστάτης του Ελληνισμού και ας λένε κάποιοι το αντίθετο.Τελειώνοντας ήθελα και πάλι να επισημάνω πως ήλθε η ώρα όλοι οι αληθινοί Έλληνες να συστρατευθούμε στον αγώνα για την σωτηρία της πατρίδας μας.
Είναι εθνικό μας χρέος και πρέπει απαρέγκλητα όλοι μας να το πραγματώσουμε.